|
Dachowe powłoki hydroizolacyjne z tworzyw sztucznych |
|
|
06.02.2009. |
Co roku na dachach układa się 85 do 95 mln m2 membran z tworzyw sztucznych lub z kauczuku. Liczby te dowodzą, jak lukratywny i ważny jest to rynek. Według statystyk zachodnich, 45% hydroizolacji z tworzyw sztucznych układa się na budynkach nowowznoszonych, zaś pozostałe 55% na dachach remontowanych.
W przypadku układania membran na dachach remontowanych największe znaczenie ma lekka konstrukcja nośna, minimalne zagrożenie pożarowe oraz możliwość układania bez stosowania otwartego ognia. Nie trzeba także czekać, aż warstwy dachu wyschną – wybiera się bowiem taki materiał i sposób układania, który zapewnia dyfuzję pary wodnej. Membrany szybko się układa, gdyż zwykle stosuje się je w układach jednowarstwowych. Różne metody układania – mocowanie mechaniczne, układanie luzem z balastem, klejenie – oznaczają możliwość dostosowania do każdego obiektu. Membrany nie powinny być cieńsze niż 1,2 mm, ponieważ wtedy mogą ucierpieć podczas prac pokrywczych.
Najważniejsze dachowe membrany z tworzyw sztucznych
Szybki rozwój membran hydroizolacyjnych rozpoczął się w latach 50. ub. w. Poza PCV powstały powłoki z PIB, ECB, EVA, PE-C i w latach 80. FPO.
ECB
Powłoki z asfaltu z dodatkiem kopolimeru etylenu (ECB) są kompatybilne z materiałami bitumicznymi, nie zawierają zmiękczaczy i chlorowców. Na rynku od 1968 r.
EPDM
Często stosowany jako hydroizolacja budowlana syntetyczny kauczuk etylenowo-propylenowy (EPDM) jest materiałem bardzo odpornym na procesy starzeniowe i czynniki pogodowe. Cechuje się duża wytrzymałością na promieniowanie UV, porosty, wysokie i niskie temperatury, kwasy i ługi. Ponadto można go stosować z materiałami bitumicznymi. Odporny na przerastanie korzeni.
EVA
Etylenowy terpolimer octanu winylu (EVA) to powłoki z termoplastycznych mieszanek polimerowych. Hydroizolacje możliwe do stosowania z materiałami bitumicznymi można zgrzewać. Pierwsze próby zmiękczenia polietylenu octanem winylu datują się na rok 1938. Od 1971 r. octan winylu jest modyfikowany dodatkiem PCV.
FPO
Hydroizolacje dachowe z elastycznych poliolefin (FPO) charakteryzują się dużą elastycznością przy jednoczesnej wytrzymałości mechanicznej. Są one odporne na promienie UV i czynniki chemiczne oraz posiadają dużą żywotność. Powłoki FPO nie zawierają fizycznie związanych zmiękczaczy, mogą mieć skład wolny od chlorowców, można je stosować z bitumami i styropianem. Hydroizolacje FPO od lat 70. stosuje się do izolowania ścian piwnic i wykopów, a od początku lat 90. jako materiały dachowe.
PE-C
Nie zawierający zmiękczaczy i nadający się do stosowania z bitumami chlorowany polietylen zaczęto stosować na początku lat 70. Hydroizolacje z tego materiału są wysokoodporne na czynniki chemiczne. PE-C jest materiałem wszechstronnego zastosowania, można go wykorzystywać jako hydroizolacje dachowe lub murów, w nowym budownictwie lub do remontów czy na zielonych dachach. Przy układaniu na podłożu ze styropianu, poliuretanu czy bitumicznym nie jest wymagana warstwa separacyjna. Powłoki PE-C są oferowane także w wersji samoprzylepnej.
PIB
Nie zawierające zmiękczaczy i chlorowców powłoki poliizobutylenowe stosuje się jako hydroizolacje dachowe od 1953 r. Poza uszczelnieniami budowlanymi (dachy i mury) materiał ten stosuje się także do ochrony przed kwasami.
PVC
Hydroizolacje z PVC układa się od lat 50. W latach 60. do monomerowych kalandrowanych powłok PVC doszły powłoki polimerowe, ekstrudowane. Pozostały one w wyniku poszukiwania dachowej hydroizolacji z materiału elastycznego, nadające się do stosowania z bitumami i odpornego na wiele agresywnych czynników, jak oleje mineralne czy kwasy tłuszczowe. Kompatybilność z materiałami asfaltowymi oraz neutralność wobec materiałów termoizolacyjnych bez dodatkowej warstwy separacyjnej są cenione przede wszystkim podczas remontów. Inną zaletą jest paroprzepuszczalność, dzięki której zawilgocone warstwy dachu mogą schnąć także po zakończeniu remontu. |
.gif){kind=logo}
.jpg){kind=small}